خداوندا، اين چنين گياه مرده را زندگى و حيات ببخش، لطف و رحمت رفته را به سوى خاك بازگردان، نهالها را از قلب خاك برويان، و رزق و روزى ما را بسيار كن. آسمان را به ابرهائى متراكم آكنده بساز كه شادى و نشاط به همراه آورند، و از لبان اين ابرها صداى خنده رعد به گوش ما خوش رسد. ابرى كه بيهوده، و رعد و برقش بىباران نباشد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.