فراز 16 از دعای 2 ( هجرت های پیامبر برای تبلیغ دین )

و تا آنجا كه از شهر و ديارش شده آواره از خويش و تبارش ز بطها ترك كرد از نااميدى به يثرب رو كه تا باشد اميدى كه او از زادگاه و خانه خود زن و فرزند و از كاشانه خود نموده رو به يثرب چون غريبى از اين هجرت كه تا بهره نصيبى ز قرآنش حمايت كرده گلشن چو خورشيدى كه عالمتاب و روشن كه تا بر اين جهان و خلق و انسان حياتى بركشد از دين و ايمان و هم از اين چراغ آسمانى كند او گرم روشن جاودانى‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.