فراز 15 از دعای 20 ( چیزی جز احسان الهی برای انسان نیست )

بار خدايا، به سوى آمرزش تو آمده‌ام، و آهنگ عفو و بخشش تو نموده‌ام و از گناهانم به گذشت تو مشتاقم و بر احسان تو تكيه دارم، و در حالى كه چيزى (گفتارى) كه موجب آمرزيدن گردد در من نيست و نه در كردارم چيزى (طاعتى) است كه به سبب آن سزاوار عفو تو باشم و پس از اين كه بر زيان خود اعتراف كرده و داورى نمودم، براى من چيزى جز احسان تو نمانده، پس بر محمد و آل او درود فرست و بر من نيكويى كن.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.