اى پروردگار من، آن وظيفهاى است كه تو بر من مقرر داشتهاى و من از آن غفلت ورزيدهام. آن را تو خود، از جانب من از عطاى جزيلت و نعمت كثيرت ادا فرما كه تو بس توانگر و بخشندهاى آنسان كه چيزى از آن بر ذمهى من نماند تا موجب آن شود كه از حسنات من بكاهى يا در روز ديدار بر سيئات من بيفزايى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.