فراز 7 از دعای 22 ( دعا برای انجام واجباتی که از آن‌ها غفلت کرده‌ایم )

و آن، اى پروردگار رس، از مواردى است كه بر من حساب كرده‌اى و من درباره‌ى خود از آن غفلت كرده‌ام، پس بوسيله عطاى بزرگت و بسيارى داشته‌هايت، از سوى من آن را بجاى آر، زيرا كه تو توانگرى كريمى، تا آنجا كه بر من چيزى از آن باقى نماند تا بخواهى از حسنات من بكاهى يا بر بديهايم بيفزايى، در آن روزى كه تو را اى پروردگار من، ديدار مى‌كنم.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.