فراز 6 از دعای 25 ( دعا برای پناه فرزندان از شیطان رانده شده )

و مرا اى خدا و ذريه و فرزندانم همه را از (شر و دشمنى و آسيب) شيطان مردود در پناه خود گير كه اى پروردگار تو محققا ما را آفريده‌اى و ما را (بهر چه خير و سعادت ما بود) امر كردى و (از هر چه زيان و هلاكت ما بود) نهى فرمودى و ما را براى اطاعت (امر و نهيت) ترسانيدى و (اما چون مى‌خواهيم امر و فرمانت را اطاعت كنيم و از نافرمانيت دورى گزينيم) تو دشمنى (از شيطان انس و جن) بر ما مسلط گردانيده‌اى كه با ما مكر و حيله مى‌كند و آن دشمن را بر ما چيره كردى و تسلط دادى به آنچه ما را بر او مسلط نساختى او را در قلب ما منزل دادى و مانند خون در عروق و جوارح ما جارى ساختى و اگر ما از او غفلت كنيم هيچ آن دشمن از ما غافل نخواهد شد و اگر ما از او فراموش كنيم او يك لحظه از ما فراموش نخواهد كرد آن دشمن (به دروغ و فريب) ما را از عقاب نافرمانى تو ايمن مى‌كند و از (عقاب و عذاب) غير تو مى‌ترساند

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.