و (بارالها!) مرا و فرزندانم را از (شر) شيطان رانده شدهى (از درگاه خويش) حفظ كن چرا كه تو (بودى كه) ما را آفريدى و به ما امر و نهى كردى و به پادش اوامر خويش تشويق و از مكافات مخالفت با خويش بيممان دادى، و براى ما دشمنى مقرر كردى كه در فريبمان كوشد و او را بر ما چيره كردى (در حالى) كه ما را چندان بر او چيرگى نبخشيدى، او را در سينههاى ما مكان دادى و درشريان ما روان ساختى، كه اگر ما از او غافل شويم او از ما غافل نمىماند و اگر ما را فراموش كنيم، او فراموشمان نخواهد كرد، همو كه ما را از مكافات تو ايمن مىكند و (نه از تو كه) از غير تو مىهراساند.