خدايا، آبهايشان را به وبا و خوراكهايشان را به دردها بيالاى، و شهرهايشان را در زمين فرو بر، و بر سرزمينهاشان بلاهاى پىدرپى ببار، و آن را به قطحى و خشكسالى گرفتار فرماى، و خواربار آنان را در بىبارانترين و دورترين زمينها قرار ده. قلعههاى زمين را جان پناه آنان مساز، و ايشان را به گرسنگى مدام و بيمارى دردناك مبتلا گردان.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.