و چنان کن که آنچه در قرآنت به روشنی و بی ابهام وعده دادهای و از پی آن وعده در کتابت سوگند یاد کردهای، ما را از دویدن دنبال آن رزقی که رساندنش را به ما عهدهدار شدهای، باز دارد؛ و مانع پریشانی خاطر ما نسبت به آنچه ضامن کفایتش شدهای، گردد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.