فراز 24 از دعای 31 ( شفاعت از طریق کرم و بزرگواری خداوند )

الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. قادرا، چنان كن كه احسانت باعث بخشش گناهانم گردد، و به نعمت خويش، قلم عفو بر گناهانم بكش. چنان كن كه به خاطر گناهانم، عذاب تو از من دور شود، و مشمول عنايات و لطف تو قرار گيرم، و در پرده اغماض تو پوشيده شوم. با من آنچنان كن كه بنده پريشان و پشيمانى رو به تو قادر بخشنده و مهربان مى‌آورد، و از تو طلب عفو مى‌كند. بدانگونه كه فقيرى ذليل نياز خود نزد، توانگرى غنى مى‌برد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.