فارسی
فراز 9 از دعای 31 ( زاری و ذلّت درپیشگاه الهی )
فَمَثَلَ بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَضَرِّعاً ، وَ غَمَّضَ بَصَرَهُ إِلَى الْأَرْضِ مُتَخَشِّعاً ، وَ طَأْطَأَ رَأْسَهُ لِعِزَّتِكَ مُتَذَلِّلا ، وَ أَبَثَّكَ مِنْ سِرِّهِ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنْهُ خُضُوعاً ، وَ عَدَّدَ مِنْ ذُنُوبِهِ مَا أَنْتَ أَحْصَى لَهَا خُشُوعاً ، وَ اسْتَغَاثَ بِكَ مِنْ عَظِيمِ مَا وَقَعَ بِهِ فِي عِلْمِكَ وَ قَبِيحِ مَا فَضَحَهُ فِي حُكْمِكَ مِنْ ذُنُوبٍ أَدْبَرَتْ لَذَّاتُهَا فََذَهَبَتْ ، وَ أَقَامَتْ تَبِعَاتُهَا فَلَزِمَتْ .
پس در آن هنگام بنده در حضور حضرتت با حال تضرع و زارى و خشوع و خضوع ايستاده و چشم تذلل بر زمين افكنده و در پيشگاه عزتت به حال ذلت از شرم سر به زير انداخته و با آنكه تو بر اسرار پنهانش داناتر از خود اوئى باز براى اظهار خضوع و فروتنى اسرار درونش را بر تو عرضه مى‌دارد و نزد حضرتت براى اظهار خضوع و شرمندگى عدد گناهانش را به شماره مى‌آورد در صورتى كه تو بهتر از او بر شمارش آگاهى و هم به درگاه كرمت پناه مى‌جويد (و از اهوال) آن روز بزرگ و واقعه عظيم كه بر او در علم تو (و مشيت ازلى تو) محقق و مسلم بوده و هم از قبايح اعمالى كه به حكم تقديرت در عذاب و عقاب آن باقى مانده و ملازم او گرديده است به كرمت پناه آرد
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
