فراز 22 از دعای 32 ( اعتماد و اطمینان به خداوند )

خدايا من از اقران و معاصران و همرديفان گناهان خود را مى‌پوشانيدم و به آنها اعتماد نداشتم. اما به سوى تو روى آوردم وثوق و اعتماد داشتم كه تو پروردگارى و تو مرا مى‌آمرزى و تو سزاورترين كسى هستى كه بايد به تو وثوق داشت و تو شايسته‌ترين كسى هستى كه مى‌آمرزى و مى‌بخشائى.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.