تا چون به روزى تو نيازمند شدم و از فريادرسى احسان تو بىنياز نبودم از باقيماندهى خوردنى و آشاميدنى غذائى برايم آماده كردى، و آن را در سينهى كنيزت كه مرا در درون او جاى داده و در رحمش مستور گردانيدى، قرار دادى،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.