تا آنگاه كه نيازمند روزىات شدم، و از تداوم احسانت بى نياز نبودم، از فرايند آب و خوراكى كه به كنيزت دادى- همان مادرى كه مرا در رحمش پروردى- قوت و روزيم بخشيدى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.