و از آتشى كه استخوانها را مىپوساند، و به ساكنين خود آب جوش مىدهد كه بياشامند، و از آتشى كه به هر كه به سوى آن زارى كند مهربانى نمىنمايد، و به كسى كه از آن مهربانى طلبد رحم نمىكند، و بر سبك كردن از كسى كه برايش فروتنى نمايد و آن را فرمانبردار شود توانا نيست، ساكنين خود را با گرمترين عذاب و كيفر دردناك و گرفتارى سخت ديدار مىكند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.