فارسی
فراز 10 از دعای 37 ( پاداش و مهلت الهی )
فَسُبْحَانَكَ مَا أَبْيَنَ كَرَمَكَ فِي مُعَامَلَةِ مَنْ أَطَاعَكَ أَوْ عَصَاكَ تَشْكُرُ لِلْمُطِيعِ مَا أَنْتَ تَوَلَّيْتَهُ لَهُ ، وَ تُمْلِي لِلْعَاصِي فِيما تَمْلِكُ مُعَاجَلَتَهُ فِيهِ .
تو اى پروردگار بزرگ و مهربان من! با بندگان بى‌گناه و گناهكار خود چه بزرگى و مهربانيها روا همى دارى. هم خود توفيق طاعت ارزانى كنى و هم خويشتن شكر طاعت بندگان فرو بگذارى و مزد سرشار اعطا فرمائى. همچنان توانائى كه پرده از ننگها و نكبتهاى مردم گناهكار براندازى و در عقوبت و كيفرشان تعجيل فرمائى، اما به مقتضاى ذات خويش كه منبع خير و رحمت و كرم است، امانشان دهى و رازشان بپوشى و بر مهلت روزگارشان بيفزائى.
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
