        
قرآن کریممفاتیح الجناننهج البلاغهصحیفه سجادیهآشنایی با استاد انصاریان
                سخنرانی‌ها
            کتابخانه دیجیتال سخنرانی  مکتوبدروس تفسیر سوره حمددروس تفسیر سوره بقرهدروس تفسیر نهج‌البلاغه(خطبه 86)دروس تفسیر نهج‌البلاغه(خطبه 234)
                    فروشگاه اینترنتی
                
                مقالات دینی و اخلاقی
            پاسخ به شبهات دینی و اعتقادی اخبار و گزارش ها 
            کلیپ‌ها
            نگارخانهتالیفاتمرکز نشربرنامه سخنرانی‌هاسخنرانی مکتوب
    
            فارسی
        
             English 
             عربی 
             اردو 
             Français 
             Azəri 
             Deutsch 
             Indonesian 
             Hindi 
             বাঙ্গালী 
             Pусский 
             Español 
             Turkish 
             ไทยแลนด์ 
        
                    سه شنبه 02 مرداد 1403                
            -
                
                    الثلاثاء 15 محرم 1446                
            
            قرآن کریم
            مفاتیح الجنان
            نهج البلاغه
            صحیفه سجادیه

انتخاب دعا انتخاب فراز

فراز 10 از دعای 37 ( پاداش و مهلت الهی )

فَسُبْحَانَكَ مَا أَبْيَنَ كَرَمَكَ فِي مُعَامَلَةِ مَنْ أَطَاعَكَ أَوْ عَصَاكَ تَشْكُرُ لِلْمُطِيعِ مَا أَنْتَ تَوَلَّيْتَهُ لَهُ ، وَ تُمْلِي لِلْعَاصِي فِيما تَمْلِكُ مُعَاجَلَتَهُ فِيهِ .

انتخاب ترجمه

تو اى پروردگار بزرگ و مهربان من! با بندگان بى‌گناه و گناهكار خود چه بزرگى و مهربانيها روا همى دارى. هم خود توفيق طاعت ارزانى كنى و هم خويشتن شكر طاعت بندگان فرو بگذارى و مزد سرشار اعطا فرمائى. همچنان توانائى كه پرده از ننگها و نكبتهاى مردم گناهكار براندازى و در عقوبت و كيفرشان تعجيل فرمائى، اما به مقتضاى ذات خويش كه منبع خير و رحمت و كرم است، امانشان دهى و رازشان بپوشى و بر مهلت روزگارشان بيفزائى.

انتخاب شرح