فارسی
فراز 14 از دعای 37 ( عذاب و کیفر گنه‌کار )
هَذَا يَا إِلَهِي حَالُ مَنْ أَطَاعَكَ ، وَ سَبِيلُ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ ، فَأَمَّا الْعَاصِي أَمْرَكَ وَ الْمُوَاقِعُ نَهْيَكَ فَلَمْ تُعَاجِلْهُ بِنَقِمَتِكَ لِكَيْ يَسْتَبْدِلَ بِحَالِهِ فِي مَعْصِيَتِكَ حَالَ الْإِنَابَةِ إِلَى طَاعَتِكَ ، وَ لَقَدْ كَانَ يَسْتَحِقُّ فِي أَوَّلِ مَا هَمَّ بِعِصْيَانِكَ كُلَّ مَا أَعْدَدْتَ لِجَمِيعِ خَلْقِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ .
اين چنين است حال آنكس كه بنده‌ى مطيع و عابد و پارساى تو باشد، و اما آن جان عصيانكار كه در بيداى ضلالت سرگردان است و معصيت تو روا دارد موجودى تيره‌بخت و بيچاره باشد. تو دست انتقام خويش را در آستين لطف و عفو پنهان مى‌دارى و به عقوبتش تعجيل نمى‌آورى باشد كه از كردار ناشايسته‌ى خود باز گردد و در پيشگاه تو عرق خجلت فرو ريزد و زبان به توبت و انابت بگشايد.
اى پروردگار من! اين گناهكار تيره‌روز همچنان در نخستين لحظه كه به گناه پرداخته سزاوار شديدترين كيفر و عقاب بود،
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
