فراز 14 از دعای 37 ( عذاب و کیفر گنه‌کار )

خداى من! اين است حال كسى كه از تو فرمان برده است و راه كسى كه تو را عبادت كرده است و اما آن كسى كه از دستورات تو سرپيچى كرده و نواهى تو را مرتكب شده و در كيفر كردن او عجله ننمودى تا شايد كه حال معصيت و گناهش به حال توبه و بندگى برگردد، در صورتى كه در همان اول بارى كه مرتكب نافرمانى تو شد، مستحق عقوبتى بود كه براى تمام بندگانت فراهم ساخته‌اى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.