فراز 16 از دعای 37 ( کرامت و عدالت خداوند متعال )

پس كيست كريم‌تر از تو اى پروردگار عظيم و كيست شقى‌تر از آن كسى كه راه خلاف پيش گرفت و عصيان ورزيد. پروردگارا تو بزرگترى از آنچه وصف شدى، نيكو و احسان منت و عدالت تو تفضل و مرحمت تو وسيع و دامنه‌دار است. خدايا بيم آن نيست كه عاصيان را جور كنى و عقاب پيش از آن كنى كه مستحق گشته‌اند يا غافل باشى و اهمال كنى ثواب مطيعى كه اطاعت امر تو كرده است خدايا رحمت فرست بر محمد و آل او و ببخش مرا آنچه آرزو دارم و زياد كن هدايا و كرم خود را بر من تا توفيق عمل و سعى در طاعت تو يابم خدايا تو منان و كريمى. شرط است كه چون مرد ره درد شوى خاكى‌تر و ناچيزتر از گرد شوى هر كو ز مراد كم كند مرد شود كم كن الف مراد تا مرد شوى اگر دارى طرب كن و اگر ندارى طلب كن. كار نه روزه كند نه نماز كار عجز كند و نياز. در رعايت دلها مى‌كوش و عيبها مى‌پوش و دين به دنيا مفروش.

اشعارى از مولوى درباره مرگ عاشق‌