فراز 7 از دعای 37 ( عطای خداوند به بندگان )

ولى اى پروردگار متعال! ذات اقدس تو مالك مطلق كائنات و حاكم مستبد بر كشور وجود است، اين توئى كه بر امر بندگان خويش مالكيت و حكومت دارى و هنوز آنان كمر به عبوديت تو دو تا نكرده و شكر نعمت به جاى نياورده مملوك تو و مخلوق تو و محكوم حكومت مطلقه‌ى تو بوده‌اند. و اين تو بودى كه ثواب طاعتشان را بيش از اداى طاعت مهيا داشته‌اى. از تو اين همه مكرمت و مرحمت دور نيست زيرا سنت تو افضال و انعام است و از ذات مقدس تو جز گذشت و احسان و مغفرت و رحمت افاضه نشود.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.