پناه پذيرا، بدينسان، بندگان تو را به نعمت و بخششت به ياد آرند و سپاس نعمت تو گويند، و به دليل فرمانت تنها تو را خوانند و براى افزايش نعمتهايت، صدقه دهند، و با اين بخششها و دعا و سپاس از تو، پرهيز از خشم تو را خواهند و رو به رضا و خشنودى تو گذارند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.