فراز 105 از دعای 47 ( سلامتی و سعادت )

و مرا از گرفتارى‌هايى كه طبقات و اصناف بندگان و كنيزانت را به آن دچار ساخته‌اى معاف دار، و مرا به درجات كسى برسان كه به او عنايت (ويژه) دارى، و به او نعمت بخشيده‌اى، و از او راضى هستى، و به او زندگى ستوده بخشيده‌اى و سعادتمند از دنيا بردى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.