فراز 106 از دعای 47 ( برکت )

و خوددارى از آنچه (گناهى مانند كفر كه) حسنات و افعال پسنديده را باطل مى‌گرداند (يا خوددارى از بجا آوردن حسنات را طورى كه موجب پاداش نگردد) و (گناهانى مانند دروغگوئى، نماز نخواندن، روزه نگرفتن و غيبت كردن كه) خيرات و نيكيها را از ميان مى‌برد (بى‌پاداش نمايد، مانند) طوق و گردن‌بند گردنم ساز (هيچگاه از من جدا مفرما، حضرت صادق- عليه‌السلام- فرموده: خداوند نعمتى را كه به بنده‌اى داده از او نمى‌گيرد تا اينكه گناهى را مرتكب شود كه به سبب آن سزاوار گردد كه نعمت از او بگيرد)

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.