فراز 12 از دعای 47 ( خداوند خالق همۀ موجودات )

توئى آن موجدى كه غير از تو موجدى نيست، توئى پديد آورنده اين جهان از كتم عدم، به عالم وجود، توئى كه موجودات را بدون مصالح اوليه و بى‌اصل و ماده بوجود آوردى، توئى كه مواد اوليه و عناصر و مواليد را آفريدى و از تركيب آن صورت به موجودات دادى و در اين آفرينش از ديگرى تقليد و پيروى نكردى، تو خود آفريدى و تو خود اين صنايع بديع رابه وجود آوردى تو خود اين كار را ابداع كردى و از نيستى به عالم هستى لباس وجود پوشاندى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.