فارسی
فراز 60 از دعای 47 ( معرفی مقام اهل‌بیت )
اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَيَّدْتَ دِينَكَ فِي كُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِكَ ، وَ مَنَاراً فِي بِلَادِكَ بَعْدَ أَنْ وَصَلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِكَ ، وَ جَعَلْتَهُ الذَّرِيعَةَ إِلَى رِضْوَانِكَ ، وَ افْتَرَضْتَ طَاعَتَهُ ، وَ حَذَّرْتَ مَعْصِيَتَهُ ، وَ أَمَرْتَ بِامْتِثَالِ أَوَامِرِهِ ، وَ الِانْتِهَاءِ عِنْدَ نَهْيِهِ ، وَ أَلَّا يَتَقَدَّمَهُ مُتَقَدِّمٌ ، وَ لَا يَتَأَخَّرَ عَنْهُ مُتَأَخِّرٌ فَهُوَ عِصْمَةُ اللَّائِذِينَ ، وَ كَهْفُ الْمُؤْمِنِينَ وَ عُرْوَةُ الْمُتَمَسِّكِينَ ، وَ بَهَاءُ الْعَالَمِينَ .
بار خدايا تو دين خود (اسلام) را در هر زمان و روزگارى به وسيله‌ى امام و پيشوائى (يكى از ائمه‌ى معصومين عليهم‌السلام) كه او را براى (گمراهان) بندگانت علامت (راهنما) و در شهرهايت نشانه‌ى (راه حق) برپا داشته‌اى، تاييد و كمك كرده‌اى پس از آنكه پيمان (دوستى) آن امام را به پيمان (به دوستى) خود پيوسته، و او را سبب خشنودى (افاضه‌ى رحمت) خويش گردانيده‌اى، و طاعت و فرمانبرى از او را واجب نموده، و از فرمان نبردن از او ترسانيده‌اى، و به فرمانبرى فرمانهايش، و بازايستادن از نهى و بازداشتنش، و به اينكه كسى از او پيشى نگيرد (جز پيروى از فرمان او از پيش خود كارى نكند) و از او واپس نماند (خلاف فرمانش قدمى برندارد) فرمان داده‌اى، پس او است نگهدار پناهندگان (به خود از واقع شدن در يكى از دو طرف افراط و تفريط) و پناه اهل ايمان (در رهائى از تاريكيهاى نادانى و شبهات) و دستاويز چنگ‌زدگان (از كيفرها) و جمال و نيكوئى جهانيان (زيرا به راهنمائى و روش او تراز وى عدل و داد در بين مردم برابر مى‌گردد)
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
