بار خدايا، تو در همهى ايام دين خود را به وجود پيشوايى نيرو دادهاى كه او را براى بندگان نشانهى راه خود ساختى و در اقليم وجود علامتى قرار دادى، پس از آنكه رشتهى وجود او را به وجود خود پيوستى و آن را مايهى خشنودى خود ساختى و پيروى او را واجب گردانيدى و از نافرمانى او بر حذر داشتى و اطاعت اوامر او را فرمان دادى و از نافرمانى او بازداشتى، تا هيچكس بر او پيشى نگيرد و در راه از او واپس نيفتد، پس اوست نگاهبان پناه جويان و پناهگاه گرويدگان و دستاويز متوسلان و فروغ جهانيان