بار خدايا درود فرست بر دوستان ايشان كه به مقام و مرتبهى آنان (خلافت و رئاست عامه و فضيلت و برتريشان بر همهى مردم كه تو قرار دادهاى) اقرار دارند، راه روشنشان را پيروى مىنمايند (طبق دستورشان رفتار مىكنند) دنبال آثار و نشانههاشان مىروند، به دستاويز (به دين و راهنمائى)شان چنگ مىزنند، به دوستيشان تمسك مىجويند (به وجوب طاعتشان اعتقاد دارند) به امامت و پيشوائيشان اقتدا مىنمايند، براى امر و فرمانشان تسليم و فرمانبرانند، در طاعت و پيرويشان مىكوشند، ايام روزگار (دولت و ظهور خلافت) ايشان (ايام حضرت صاحب الامر، المهدى المنتظر- صلوات الله و سلامه عليه- كه دولت او دولت ايشان است) را انتظار دارند و چشمهاشان به سوى آنان دوختهاند (هميشه چشم به راه ظهور دولت ايشانند، حضرت اميرالمومنين- عليهالسلام- فرموده: كسى كه امر ما «ظهور امام زمان- عجل الله تعالى له الفرج-» را منتظر و چشم به راه باشد مانند كسى است كه در راه خدا كشته و به خون خود طپيده باشد) درودهاى با بركت و نيكى و پاكيزه و فزاينده، هنگام بامدادان و شبانگاهان