فراز 4 از دعای 48 ( رحمت پروردگار وسیع تر از گناهان انسان‌ها )

بار خدايا! حاجتم را به پيشگاهت آوردم، و امروز فقر و نيازمندى و بى‌چيزيم را بر در خانه‌ات فرو نهادم، در حالى كه اطمينانم به آمرزش و رحمت تو بيشتر از عمل و كردارم است، و همانا آمرزش و رحمتت از دائره گناهانم وسيعتر است، پس بر محمد و آل محمد درود فرست، و هر حاجتى كه دارم چون تو بر انجام آنها قادرى، و انجام آنها براى تو آسان است، و من به تو نيازمندم، و تو از من بى‌نيازى، روا ساختن آن حاجات را تو خود بر عهده گير، زيرا هرگز هيچ خيرى به من نرسيده مگر از جانب تو، و هيچگاه هيچ شرى را كسى جز تو از من برطرف نكرده، ودر كار آخرت و دنياى خود به كسى غير از تو اميدوار نيستم.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.