فراز 11 از دعای 51 ( دعا برای امان از رسوایی به خاطر زشتی باطن )

خداى من! به خاطر (بدى) نيتم مرا به فضاحت و رسوايى دچار نساختى و به سبب گناهانم هلاك و تباه ننمودى. تو را مى‌خوانم پس مرا اجابت مى‌كنى و مى‌پذيرى، گرچه هنگامى كه تو مرا مى‌خوانى من در طاعت و فرمان بردن كندى مى‌كنم. و هر چه از حوايجم بخواهم از تو مى‌خواهم و هر كجا كه باشم، سر خويش را پيش تو مى‌نهم پس غير تو كسى را نمى‌خوانم و بجز تو اميد ندارم.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.