اين توئى كه شكايت دردمندان را مىشنوى و هر كس به سوى تو روى آورد با لطف و مهربانيش مىپذيرى و پناهندگان خود را از مهالكه و مخمصهها پناه مىدهى و درماندگان را از رنج درماندگى خلاص مىسازى و محنتهاى دنيا را از ارباب محن كه به سوى تو روى آورند برمىدارى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.