و اگر احسانت به من، و سرشارى نعمتهايت براى من نبود من هرگز نمىتوانستم حظ و بهرهام را احراز و كسب نمايم و به اصلاح نفسم بپردازم، اما تو احسانت را نسبت به من آغاز فرمودى، و كفايت و بىنيازى را در همهى كارها روزيم ساختى، و رنج و بلا و گرفتارى را از من بازگرداندى، و قضا و قدر ترسناك را از من باز داشتى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.