اى خداى من! تو را به هنگام مسألت و خواستن بخيل، و به هنگام روى آوردن به تو، تو را گرفته نيافتم، بلكه تو را شنوندهى دعايم و عطا كنندهى خواستههايم يافتم و در هر حالى از حالاتم و در هر زمانى از زمان و روزگارم، نعمتهاى تو را دربارهى خويش كامل و فراوان يافتم، پس تو نزد من محمود و ستودهاى و احسان و نيكى تو در پيش من نيكوست.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.