و جان و زبان و عقل من تو را حمد و سپاس مىكنند، چنان حمد و سپاسى كه تمام و كمال باشد و به كنه و حقيقت شكرگزارى دست يابد، چنان حمد و سپاسى كه در نهايت رضا و خشنودى تو از من باشد، پس مرا از سخط و خشم خويش نجات بخش.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.