بار خدايا، از تو به سان كسى كه بيچارگىاش به نهايت رسيده و توانش پايان يافته، گناهش افزون گشته درخواست مىكنم. از تو همانند كسى كه فريادرسى براى درماندگىاش و ياورى براى ناتوانىاش، و آمرزندهاى براى گناهانش جز تو نمىيابد درخواست مىكنم. اى دارنده جلال و شكوه، از تو مىخواهم مرا به كارى گمارى كه محبوبت گردم، و يقينى دهى كه هر كس در طريق قبول تقديرت بدان رسد سودى نيكو يابد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.