و باز به تو اى خدا پناه مىبريم از زشتى باطن) و حسن ظاهر مردم فريب) و از حقير و كوچك شمردن گناهان صغيره) و بىموالاتى در آن گناهان كه خود گناه كبيره خواهد بود و از مهلكات انسان است) و هم از احاطه و استيلاى شيطان بر ما و هم از آنكه فتنه و فساد روزگار به ما دست يابد و پناه مىبريم از آنكه سلطان و پادشاه وقت به ظلم و بيداد و خشم و غضب بر ما حكم راند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.