شخصی به عارفی گفت: من این را از تو درک کردم که دستت برای مال دنیا باز است. البته نه مال حرام، بلکه مال حلال؛ چون عارف به دنبال مال نجس و آلوده نیست. این مرد در ادامه گفت: دستت برای مال دنیا باز است، اما چرا این طوری زندگی می کنی و به همین درآمدت قانع هستی؟ با همین درآمدت، مرکب، خانه، سفره و لباسی داری، چرا اجازه نمی دهی که پول سرازیر شود؟ جواب عارف چقدر عالی است! عارف به او گفت: من حاضرم راه بدهم، ولی سراغ ندارم که از زمان آدم(ع) تا حالا، کسی از مال سیر شده باشد! مال دنیا مزاحم من است، من الآن راحت هستم و آرامش دارم. وقتی هم که ببینم اضافه تر از نیازم هست، می بینم خدا گفته است انفاق کن، رد می کنم و نگه نمی دارم. من چطوری راه ورود مال را باز کنم که از زمان آدم(ع) تا حالا، هیچ کس از اسکناس سیر نشده است؟!