Həzrət Fatimeyi-Zəhra peyğəmbərin yeganə övladıdır ki ondan sonra sağ qaldı və onun nəslinin davamçısı oldu. Bu Allahın təqdiri idi ki imamlar anası məhz o olsun. Əhlibeytin qadını, həzrət Əlinin həyat yoldaşı haqda çoxlu sayda kəramətlər nəql edilib ki onlardan birini sünni alimlərin dilindən nəql edirik.
Əhli-sünnə mənbələrində var ki, Peyğəmbər ona “Ümmü Əbiha” atasının anası deyərdi və müşriklərin min növ əzab əziyyətindən sonra kiçik qızı Fatimeyi Zəhraya baxar, Allaha güvənərək təsəlli tapardı.
Tanınmış sünni alimi İbni Həcər Əsqəlani (773-852 h.q) Lisanul-Mizanda belə nəql edir:
“Peyğəmbərin zövcəsi Meymünə deyir ki o həzrət mənə biraz buğda verib, Fatimə bint Məhəmmədin yanına göndərdi ki onu üyüdüb, un edək. Daha sonra yenidən məni həzrət Fatimənin yanına göndərdi ki gedib unu alım. Çatanda gördüm həzrət Fatimə ayaq üstə durub, amma əl dəyirmanı öz-özünə fırlanır. Qayıdıb bu məsələni Peyğəmbərə dedim və o buyurdu: Allah öz kənizinin (azyaşlı olduğuna görə fiziki baxımdan) zəif olduğunu bilir və buna görə əl dəyirmanına fırlanmağa əmr edir”
(Lisanul-Mizan, İbni Həcər Əsqəlani, cild-5, səh-64)
Sünni alimi Məhəmməd ibni Cureyr Təbəri də Dəlailul-İmamə əsərinin 139-cu səhifəsində bu hədisi nəql edib
