دو نوع درس را در پیش گرفتیم ؛ یکی خصوصی و دیگری عمومی . درس خارج خصوصی را گذراندیم تا در ابتدای کار مطالب را به خوبی بفهمیم . استاد ما در این قسمت حضرت آیت الله حاج شیخ ابوالفضل نجفی خوانساری ، از شاگردان مرحوم آقای شیخ محمد حسین کمپانی بود و برای درس عمومی خارج ، به درس آیات آقای حاج میرزا هاشم آملی (شاگرد آقا ضیاء معروف به پیغمبر اصول ) و آقای منتظری رفتم . درس ها را گوش می دادم ، می نوشتم ، مطالعه می کردم و در نهایت به مباحثه می گذاشتم . تقریرات فقه و اصول حاصل این ایام را که به عربی نگاشته بودم به کتابخانه قرآن و عترت در قم تقدیم کردم .
« منظومه » و « اسفار» در حکمت و فلسفه را خدمت شاگردان علامه طباطبایی خواندم . گرچه خود علامه را درک کردم ، بهرۀ درسی از ایشان نداشتم . ایام تابستان که برای زیارت به مشهد می رفتیم ، در درس خارج مکاسب آیت الله میلانی شرکت می کردم . من از صمیم قلب به ایشان ارادت داشتم ، ایشان نیز در مقابل به من لطف و عنایت داشتند . حضرت آیت الله یک بار مرا برای منبر دعوت کرد . در آن زمان جوانی 25 ساله بودم ، ولی بحمدالله مجلس خوبی برگزار کردم . بعدها که مشهد رفتم ، دیدم نوارم در نوار فروشی ها موجود است و یکی برای خودم خریدم .
منبع : منتشر شده توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی
