یا اللّه‏ِ حسین علیه السلام یا اللّه‏ همه عالم بود

زین العابدین علیه السلام مى‏فرماید: تا چهل روز بعد از شهادت پدرم، هر سنگى را که از روى زمین بلند مى‏کردیم، خون از زیرش بیرون مى‏آمد. حسین همه عالم بود، وقتى یا اللّه‏ مى‏گفت انگار همه عالم یا اللّه‏ مى‏گویند، همه ملائکه یا اللّه‏ مى‏گویند، همه وجود یا اللّه‏ مى‏گوید. این یا اللّه‏ جواب دارد. گاهى هم آیات حق به صورت معجزات انبیا و کرامات اولیاست. یک دسته از مردم به عللى نفسشان در برابر وجود مقدّس حضرت دوست حالت اعراض دارد و این حالت اعراضى هم که قرآن مجید مى‏گوید، سه علت دارد، هر سه علتش را قرآن به طور پراکنده بیان مى‏کند. در یک صفحه نیست، در یک آیه نیست، در چند سوره بیان شده است. آن گاه که انسان مریض است، سه علت به او مى‏رسد، دچار و اسیر سه علت مى‏شود، در این صورت، اگر آیات حق از روز روشن‏تر به او مى‏رسد با تلخى روبرمى‏گرداند. این سه علت آیاتى دارد، توضیحاتى دارد که در بحث بعدى به آن مى‏پردازیم. اما کسانى که گرفتار این سه علت نیستند، در این فضاى عالم معنا، در این فضاى عالم عرفان و عالم ملکوت و الهى آزادند، آنها وقتى یا اللّه‏ و یا ربّ مى‏گویند، جدّا جواب خدا را مى‏شنوند، عملشان، اخلاقشان، رفتارشان، برخوردشان بالاترین جوابى است که مى‏شنوند. آن اخلاق و عمل الهى‏شان همان جواب یا اللّه‏ شان است، آن نماز، روزه، جهاد و شهادتشان جواب‏هاى یا اللّه‏هایشان است.

--------------------------------------------------------------------------------
1 . انعام (6) : 4 ؛ یس ( 36 ) : 46.
2 . دیوان اشعار حافظ شیرازى
3 . نحل (16) : 90.
4 . انعام (6) : 152.
5 . کامل الزیارات : 313، باب 102 ؛ بحار الانوار : 99/45، حدیث 1، باب 5 .
6 . انعام (6) : 46 ؛ یس ( 36 ) : 46.
7 . نساء (4) : 29.
8 . بقره (2) : 185.
9 . نحل (16) : 90.
10 . فصلت (41) : 53 .
11 . دیوان اشعار هاتف اصفهانى
12 . بقره (2) : 186.