لبیک خدا گفتن جوان در سفر حج

سفر حجّ بود، در حال بسته شدن احرام، جوانى را گوشه میقات دیدم که ایستاده بود و اشک مى ریخت. همه تلبیه گفتند: «لبّیک اللهم لبّیک»، به او گفتم که چرا لبّیک نمى گویى؟ گفت: لبّیک گفتن خیلى راحت است ... چه کار کنم؟ مى ترسم، مى ترسم لبّیک بگویم، مگر لبّیک گفتن آسان است، کار ساده اى است، گفتن من که مهم نیست، من هزار بار هم امشب لبّیک مى گویم، اما مهم این است که یک بار هم او جواب بدهد. مگر ما چه قیمتى داریم که لبّیک به او بگوییم، کدام لبّیک؟ هر چه تاکنون لبّیک بوده، از طرف او به ما بوده، کِى ما تاکنون در برابر او لبّیک گفتیم. فردا شب عرفات او را دیدم، اما جلو نرفتم، گفتم ولش کنم تا به حال خودش باشد. دیدم در گوشه اى از عرفات مى گوید: اى خدایى که طاعت بنده تو را خوشحال نمى کند، گناه بنده به تو آزارى نمى رساند، اى خدا، دستم را براى طاعت بگیر، رابطه ام را با گناه بِبُر. گوش به زنگ بودم، عرفات تمام شد. شب به مشعر آمدیم، گوش به زنگ بودم. روز در منا دنبالش بودم، رمى جمره اش را دیدم، اما چه رمى جمره اى؟ همه حاجى ها به دیوار سنگ مى زدند، اما او به خودش سنگ مى زد که بگذار اول من خودم را برانم که مانع تجلّى تو خودم هستم، اول بگذار خودم را برانم. اگر من کنار بروم، تو مى آیى. من سر راه تو ایستاده ام، مانع آمدنت من هستم. از پشت سرش گفتم به قربانگاه بروم که در منا راه افتادم، حرف هایش فقط یک حرف شده بود، فقط مى گفت : «اللهم اغفر لى»، «اللهم اغفر لى»، «اللهم اغفر لى» به منا رسید، دیدم که کیسه پول هم ندارد، فقط احرام است، اى خدا، پس از کجا مى خواهد گوسفند بخرد؟ گفت: منا که آمد، هنوز محرم بود، رو به قبله کرد و آهسته گفت: محبوب من! الان در منا همه گوسفند آورده اند تا برایت قربانى کنند، ولى گوسفند که شایسته تو نیست، من خودم را مى خواهم قربانت کنند، یک یا اللّه گفت و روى زمین افتاد و از دنیا رفت. من خودم را مى خواهم قربانت کنم، گوسفند به چه درد تو مى خورد، بگذار خودم بیایم، خودم را راه بده، خودم را قربانت کن .

--------------------------------------------------------------------------------
1 . حجر (15) : 92 ـ 93.
2 . غافر (40) : 19.
3 . غافر (40) : 19.
4 . حجر (15) : 92 ـ 93.
5 . غافر (40) : 19.
6 . اعراف (7) : 6 .
7 . طه (20) : 1 ـ 2.
8 . طه (20) : 12.
9 . عوالى اللئالى : 2/233، حدیث 1 ؛ بحار الانوار : 16/390.
10 . شیخ بهایى
11 . دیوان منسوب به امام على علیه السلام : 57 .
12 . مائده (5) : 105.
13 . کامل الزیارات : 92، حدیث 1، باب 11 ؛ بحار الانوار : 100/264، حدیث 2.
14 . ابراهیم (14) : 27.
15 . ابراهیم (14) : 27.
16 . بقره (2) : 256.
17 . غافر (40) : 15.
18 . غافر (40) : 15.
19 . یونس (10) : 62.