چهره انبیاء بهترین دلیل بر حقایق و کمالات انسانى

جسم و جان انسان هر کدام وسیله بقاء مى خواهند، درست است که هر یک در دیگرى تاثیر دارد، اما در عین حال دو وجود کاملا از هم جدا و متباین هستند، پس هر کدام غذایى مخصوص و مناسب به خود لازم دارند.انواع خوراکى هاى پاک و حلال براى تقویت جسم و انواع قوانینى که از وحى سرچشمه گرفته براى تقویت روح است.این مطلب ناگفته نماند که اسلام دینى جامع و کامل است که هم سعادت دنیا و هم خیر آخرت را تامین مى کند و از این لحاظ وظایف راجع به بدن را نیز مانند تکالیف مربوط به تربیت و تزکیه روان بیان فرموده قرآن مجید با صراحت کامل فریاد مى زند:آرایش زندگى مادى را که خدا بر بندگانش مباح کرده و در دسترس آنان قرار داده، و نیز روزى هاى پاک و خوب را چه کسى ممنوع نموده.(1) ولى به این مطلب دقیق باید توجه داشت که نه اسلام و نه هیچ دین دیگر حتى مرام هاى ضد دین که نه به روح معتقدند و نه به عالم پس از مرگ کسى را براى خوب خوردن و خوب پوشیدن ستایش نکرده اند، بر عکس در تمام ملت ها از مردمى که براى واقعیات و کمالات و حقایق انسانى ارزش قائل بودند و خود آراسته به آن انوار بودند
ــــــــــــــــــــــــــــ
(1) الاعراف: 32.
تمجید و ستایش شده، و این بهترین دلیل است بر توجه فطرى انسان به فضایل انسانى و اصولا وجود آنچنان مردان بافضیلت بهترین دلیل بر ثابت بودن و حق بودن کمالات و واقعیات روحى و نفسى بوده.زندگى انبیاء و ائمه و پیامبران بزرگ و مصلحین عالیقدر گواه صادقى بر این واقعیت است که در صفحات قبل در اطراف آن سخن رانه شد.آن راهنمایان پاک خود داراى آراستگى کامل در تمام زوایاى حیات بودند، و از نظر هدف نسبت به توده حلق جز براى پرورش روان و رساندن انسان به مقام قرب حضرت لایزال براى چیز دیگرى ارزش قائل نبودند.البته توجه آنان به امور مادى یک مساله طبیعى ولى باید دانست که آنان به تمام نمودهاى ظاهر جهان به عنوان وسیله براى رسیدن به مقامات عالیتر نظر مى کردند، هیچگاه یک برنامه مادى را هدف قرار ندادند تا به رسیدن به آن برایشان حالت توقف و سکون پیش بیاید.در تاریخ بشرحضرت موسى(علیه السلام)از شدت زهد به سبزى صحرا قانع بود و در آن موقع که از سیراب ساختن گوسپندان شعیب فارغ شد بنابه قول قرآن: در پناه درختى گرسنه ومستمند بر زمین نشست،از خدا قرص نانى طلبید که آن هم پس از چند روز در دهان گذاشت آن زمان هم که دراوج ریاست برقوم بنى اسراییل بود عادى ترین زندگى مادى را داشت، ولى از نظر فضایل و مکارم اخلاقى سرآمد جهانیان بود.داود آن سراینده آسمانى که پادشاهى عظیم الشان و مقتدر بود با دست خود از لیف خرما سبد مى بافت و بدان وسیله امرار معاش مى کرد و این قانون را فرزند بزرگوارش سلیمان که از نظر حشمت شاهى از اولین و آخرین فوق العاده تر بود به ارث برد.پسر مریم عذراء عیسى مسیح از خاک بستر مى گرفت و کاخ پادشاهیش دامن کوه و چراغ خانه او مهتاب شب افروز و آن قدر به گرسنگى عادت کرده بود که احتیاج به نان و خورش نداشت، با علف شیرین و سبز بیابان با گرسنگى مبارزه مى کرد، جهان را نور مى داد، کور مادرزاد را شفا مى بخشید، جذام را از بدبختى مى رهاند، مرده را زنده مى کرد، نفوس خاکى مادیگران را به عالى ترین عالم صفا و مهر و محبت و اشتیاق به حق مى رساند.مرکب سواریش پاهاى او بود، و دست هاى پاک و بى گناهش او را از خدمتکار مستغنى مى داشت.(1)این تاریخ پرارزش پیامبر اسلام و پیشوایان بزرگ شیعه است که تمام نشان دهنده کمالات و فضایل و حقایق عالى انسانى است.هیچ دلیل و شاهدى براى صدق پیامبران و پیشوایان دوازده گانه شیعه محکم تر از تاریخ زندگى و وضع نفسانى و گفتار و رفتار آنان نیست، زیرا انگیزه نبوت و وحى که پیامبران را برمى انگیخت و براى گرفتن ابلاغ بر آنان غلبه داشت حقیقتى بود که آنان را به آن کمالات آراست و مى خواست دیگران را هم بیاراید، و واقعیت این وحى با تحلیل هاى روانى امروز قابل شناخت نیست.وحى را جز از طریق آثار نمى توان شناخت، همچنان که منشا هر نیرویى را جز با آثار و قدرتى که درمظاهر شخصى آن پدید مى آید نمى توان شناخت، و چنان که تاریخ نشان مى دهد نبوت یک پدیده فردى نبوده بلکه در آفاق مختلف و فواصل زمان پیوسته و مکرر پدید آمده و همه پیامبران در سایه آن خصایص و اوصاف مشترکى داشتند، و در اصول دعوت و راه و روش براى ایجاد مکارم اخلاق در بشر با هم شبیه بودند.وضع روحى و اخلاق و جسمى آنان براى مردم هر عصر و قومى که در میانشان قیام مى کردند بسى روشن بود،چنانکه هیچ محقق و پى جویى نمى تواند ادعا کند:
ــــــــــــــــــــــــــــ
(1) نهج البلاغه، جواد فاضل- ص 15.
که آنان دچار انحراف هاى روحى یا اخلاقى یا بدنى یا تشنج هاى عصبى بوده اند.از سوى دیگر هر چه تاریخ حیات آنان به وسیله آثار مختلف و منقولات ملل رسیده مبین این است که:آنان پیش از قیام به دعوت نمونه کامل سلامت جسم و اعتدال خلق و قدرت عقل و تشخیص بودند.
آنان هستند که نام نیکویشان بر تارک فلک اطلس چون خورشید فروزان نوربخش زمانها و اعصار تا پایان زندگى این جهان است.بزرگ و بزرگ زاده در جهان زیاد بوجود آمده ولى امروز کوچکترین خبر تاریخى از آنان در دست نیست، و از آنانى که هست خالى از نقاط ضعف خصوصاً در اخلاق و روح نیست.در زمان هر سردار تاریخ و فاتح مادى هر دوره، و هر غاصب زورگویى صفحه کتابها و متن دیوانها و گنجینه دلها و لوح زبانها از مدح و ثناى او لبریز مى شد، اما پس از پایان قدرت وى دلها و زبانها و کتابها و دیوانها دست افزار فاتح و زورگوى دیگرى مى شد و از فاتح قبل جز چند سطرى در تاریخى کهنه بجا نمى ماند.چهره اى پیروز و جاویدان   با گذران عمر روزگار، حوادث جهان افزون مى گردد، و ناچار صفحات تاریخ نخواهد توانست همه قصه ها و داستان هاى جهان گشایان و درّندگان آدمى صورت را در گنجینه خود نگاه بدارد.اندک اندک سهم آنان در دفتر تاریخ کمتر مى شود، تا آن که از هر یک نامى مختصر بجاى مى ماند و بس و آن هم دیر یا زود از حوصله تاریخ خارج مى گردد و نصیب فراموشى مى شود، زیرا عرصه فعالیت و تکاپوى حیات جاى آن نیست که افسانه نفرت انگیز خونخواران و نام بى ارزش دیوانگان همیشه در آن بر جاى بماند.رفته رفته زینت افتخارات موهوم از بر و تارک آن ستمگران و آن سرداران ظالم فرو مى ریزد، و آنان از زمره نیکان رانده مى شوند، و در دولابچه موزه هاى جنایى قرار مى گیرند تا نمودار شقاوت نسل و درجه انحطاط بشر باشند.در این میان نام و اثر آن کس جاوید است که قدرت بشر دوستى داشته، و در راه سعادت توده هاى بشرى که پایه تکامل و قانون ثابت حیات است، روزگار گذرانیده و هدفش با هدف طبیعت زنده و حساس یکى بوده.اینسان عمر زودگذرى، به زمان ابدى و بى منتها متصل مى شود نام آن کس در دفتر خاطرات بشر، جاودانه ثبت است که از سطح تنعم و خودخواهى بالاتر رود و در افق پهناور و بى انتهایى که انسانیت نام دارد پرواز کرده، و چندان غرقه زیبایى ها و مسحور حیات حقیقى بوده اند که به خوراک و پوشش توجهى نداشته و از لذایذ حقیر و ناچیز دست شسته و شیفته آزادى و پیشرفت بشر بوده اند.یاد آوازه مردان حق با ترانه جاوید حیات هم نواست، به این دلیل در تاریخ بشریت هر روز ورقى بر فصل زندگى انبیاء و مخصوصاً پیامبر اسلام و شرح تعالیم او مى افزاید و این ورق هرگز فرسوده و کهنه نخواهد شد.