از جمله شهيدان بنى هاشم در روز عاشورا كه نام وى در زيارت ناحيه نيامده است، عبداللَّه رضيع فرزند امام حسين عليه السلام مى باشد. نام مادر وى ام اسحاق دختر طلحة بن عبيداللَّه است.
عبداللَّه در روز عاشورا هنگام نماز ظهر به دنيا آمد. پس از تولدش در حالى كه امام حسين عليه السلام نشسته بود، كودك را براى آن حضرت آوردند. امام عليه السلام وى را در آغوش گرفت و آب دهان خويش را در كامش ريخت و نامش را عبداللَّه نهاد، در آن هنگام عبداللَّه بن عقبه غنوى- و گفته شده هانى بن ثبيت حضرمى- تيرى به سوى آن كودك پرتاب كرد.
آن تير بر گلوى طفل نشست و آن را شكافت، امام حسين عليه السلام خون گلوى كودك را جمع كرد و به طرف آسمان پاشيد. قطره اى از آن خون به سوى زمين برنگشت.
از امام باقر عليه السلام نقل شده است: اگر قطره اى از آن خون به زمين مى ريخت عذاب نازل مى گرديد.
برخى احتمال داده اند: اسم اين طفل شيرخوار، على اصغر بوده است، زيرا در كربلا طفل شيرخوارى غير از عبداللَّه رضيع شهيد نگرديد.
برخى ديگر آورده اند: وجهى ندارد كه ما على اصغر را عبداللَّه بناميم، زيرا عبداللَّه نه كنيه است و نه لقب، بنابراين بايد على اكبر و على اوسط را نيز بگوييم اسم ديگرى داشته اند. بعيد نيست كه اين عبداللَّه رضيع غير از على اصغر بوده باشد.
از آنجا كه نام مادر كودك ديگرى كه در كربلا به شهادت رسيد، رباب و محل تولدش مدينه، مدت عمرش شش ماه و نام قاتلش حرمله آمده است، اين احتمال تقويت مى شود كه دو كودك شيرخوار در كربلا به شهادت رسيده اند.
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.
