پيغمبر صلى الله عليه و آله آمدند وارد مسجد بشوند، نزديك چارچوب در ديدند يك كسى همين كار را دارد مى كند، مى گويد: اى خدا! و بلند بلند هم گريه مى كند.
پيغمبر صلى الله عليه و آله لبخند زدند و به داخل آمدند، شخصى گفت: آقا! به گريه ايشان خنديديد؟ فرمود: آرى، گفت: مگر گريه او خنده داشت؟ فرمود: از شدت خوشحالى خنديدم، براى اين كه اين هر يك «يا رب» كه مى گفت، خدا مى گفت: لبيك، خودش كه نمى شنيد، گوش من صداى خدا را مى گيرد.
يك دفعه كه بگويى: اى خدا! زخم دارم، خدا هم مى گويد: بيا كه مرهمش پيش خودم است، مرهم زخم تو مغفرت من است.
منبع : پایگاه عرفان