اين گفتگو با چهره برجسته ملكوتى و عرشى به نام اويس قرنى انجام گرفته است. اين مرد بزرگ، كه فوق العاده مورد محبت رسول خدا صلى الله عليه و آله بود، با اينكه رسول خدا صلى الله عليه و آله او را نديدند، بعد از پيغمبر صلى الله عليه و آله هم به شدت مورد توجه اميرالمؤمنين عليه السلام بود، پيغمبر صلى الله عليه و آله در زمان خودشان مى فرمودند: هر كس اويس را ببيند سلام مرا به او برساند و لباس خودشان را به اميرالمؤمنين عليه السلام دادند و فرمودند: بعد از من او را ملاقات مى كنى اين لباس مرا به او بده، و پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمودند: اويس در قيامت به اندازه دو قبيله پر جمعيت عرب، مردم را شفاعت مى كند؛ يعنى اجازه اى كه به او دادند مانند اجازه انبيا و ائمه عليهم السلام مى باشد.
«مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ»
يعنى خداوند در قيامت به اويس اجازه شفاعت مى دهد. گفتگو از اينجا شروع مى شود كه مردى در يمن، احتمالا در همان بيابان، در حالى كه اويس مشغول شترچرانى بود و شترهاى مردم را مى چراند، گفت: اويس! شما كه پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله را نديدى ولى از دين، آيين و فرهنگ او بهره مند شدى، مى شود به من بگويى با اينكه رسول خدا صلى الله عليه و آله را زيارت نكردى، «3» از دين، آيين، فرهنگ او چه چيزى آموخته و ياد گرفتى؟
اويس هشت جواب به او داد. نشان مى دهد كه اين شترچران، در دين خدا فقيه بود، آگاه و عالم به دين خدا بود، ديندار و دين شناس بود. عده اى در جامعه دين دارند ولى دين شناس نيستند، لذا اگر دائم مراجعه به عالم ربانى نكنند، حق را با باطل اشتباه مى گيرند.
منبع : پایگاه عرفان
