گریه دریا، ماهی، خورشید و ماه بر امام حسین(ع)

۱ـ هنگامی که آن بزرگوار به شهادت رسید، ملکی اهل دریاها را چنین ندا کرد: «یا اهل البحار، البسوا ثوب الحزن فإن فرخ الرسول مذبوح؛ ای اهل دریاها، لباس حزن و اندوه بپوشید، که فرزند زاده رسول خد (صلی الله علیه و آله) سر بریده شد»[1].

۲ـ امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: زمانی که امام حسین (علیه‌السلام) کشته شد کوهها خرد شدند و دریاها جاری گشتند[2].

۳ـ امام سجاد (علیه‌السلام) فرمود: دریاها با امواجشان، آسمانها و ارکان آنها، زمین و نواحی آن، درختان با شاخه‌هایشان، ماهیان دریا، ملائکه مقربین و تمام اهل آسمانها بر حسین بن علی (علیه‌السلام) گریستند[3].

۴ـ ماهیان دریا بر آن حضرت گریستند به اندا‌زه‌ای که اشکهای آنان جاری شد[4].

۵ـ در بیت المقدس در ایام شهادت حضرت، ماهیان را در آب دیدند که رنگی قرمز به خود گرفته‌اند[5].

۶ـ امام مجتبی (علیه‌السلام) به برادر خود فرمودند: بعد از شهادت شما، ماهیان دریاها بر شما گریه می‌کنند[6].

۷ـ خورشید و ماه و ستارگان بر آن حضرت گریستند[7].

۸ ـ در بیت المقدس سه روز خورشید گرفته و کسوف شده بود و شب هم ستارگان دیده نمی‌شدند. بعد از سه روز هوا روشن شد و بعد خبر آمد و معلوم شد که حسین بن علی (علیه‌السلام) به شهادت رسیده است[8].

۹ـ امام صادق (علیه‌السلام) به زراره فرمودند: خورشید چهل روز بر حسین بن علی (علیه‌السلام) با کسوف و سرخی گریه نمود[9].

پی نوشت:

[۱] - تهذیب الاحکام: ج ۶، ص ۷۳.

[2] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۷.

[3] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۱۴۸.

[4] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۲، ۲۰۵.

[5] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۴.

[6] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۸.

[7] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۲.

[8] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۴.

[9] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۷.