مـتـوکل عـباسى در سال ۲۳۶ امر کرد قبر حسین علیه السلام و ساختمانهاى اطراف آن را خراب کنند و زمین آن را شخم بزنند و بذر بکارند و مردم را از زیارت منع نمایند.
رئیس شرطه (پلیس) متوکل اعلان کرد: بعد از سه روز هر که را در اطراف قبر بیابم او را زندانى خواهم کرد، مردم فرار کردند و اطراف حرم خالى از سکنه شد.(۱)
گـفـتـه شده است سبب تـخـریب قـبر حسین عـلیه السلام این بود که زن آوازه خوانى قـبل از خـلافـت مـتـوکل دخـتـران آوازه خـوان از شاگـردان خـود را براى مـتـوکل مـى فـرستاد، هنگام شرب خمر برایش آوازه خوانى مى کردند، پس از رسیدن به مـقام خلافت سراغ زن آوازه خوان فرستاد، خبر شد که در شهر نیست و زن به زیارت قبر حسین عـلیه السلام رفـتـه بود در کربلا به او خـبر دادند که مـتـوکل وى را طلبیده است ، زن به بغـداد بازگـشت و یکى از دخـتـرانى که متوکل از آوازخوانى او خوشش مى آمد نزد او فرستاد.
مـتـوکل پرسید: در این مدت کجا بودید؟ دخترک گفت: استادم به حج رفته بود و ما را با خود برده بود.
ـ شما در ماه شعبان کجا حج کردید؟
ـ در کنار قبر حسین علیه السلام .
با این پـاسخ دود از کله مـتـوکل برآمـد که شیعـیان ابى عـبدالله زیارت او را معادل حج مى دانند!! دستور داد آن خانم را به زندان بیفکنند و اموالش را مصادره کرد، یکى از ماءمورانش را به نام دیزج که قبلا یهودى بود و اسلام اختیار کرده بود ماءمور کرد تا قبر را شخم زد و خانه هاى اطراف آن را خراب کرد و آب بست، و ماءموران مسلح در اطراف گماشت تا احدى نتواند به زیارت محل قبر برود.(۲)
نویسنده:آیت الله محمد على عالمى
پی نوشت:
۱-طبرى ج ۱۱ص ۱۴۰۷.
۲-مقاتل الطالبین ص ۵۹۷.
منبع : کتاب آنچه در کربلا گذشت ((از مدینه تا کربلا))
