زكات پرداخت بخشى از درآمد زراعتى، طلا و نقره و چند نوع حيوان حلال گوشت و در معناى وسيع و گسترده اش هزينه كردن هر نعمتى از نعمت هاى مادى و معنوى در راه خداست.
پرداخت زكات فريضه اى از فرائض حق، و عبادتى از عبادات و موجب پاداش دنيائى و آخرتى، و امتناع از آن حرام و تركش سبب نكال دنيا و آخرت و عذاب سخت قيامت و دليل بر دنيا پرستى و بخل و حرص و آز است.
پرداخت زكات نمودهنده مال، تزكيه كننده نفس از رذيلت بخل، و پاكسازى درون از گرايش اضافى به دنيا و ماديت و علت رفع گرفتارى گرفتاران و حل مشكل مستمندان، و برطرف كننده نياز نيازمندان است.
ايستادگى در برابر اين حكم واجب الهى، ايستادگى در برابر حق، و تكبر ورزى نسبت به خواسته خداست.
دارنده ثروت و كشاورز غنى، و دامدار متمكن بايد نظرى به خلقت و تحولات شگرفش بيندازد، و ببيند كه همه موجودات از آنچه دارند و توليد مى كنند كريمانه در اختيار همگان قرار مى دهند و در اين زمينه از خود بخلى نشان نمى دهند.
معادن زمين و كوهها سخاوتمدانه عناصر مورد نياز بخصوص طلا و نقره را بيش از حد نياز به بشر ميپردازند، حيوانات حلال گوشت ميليون ها سال است با زاد و ولد خود سفره زندگى را اداره مى كنند، و دانه اى نباتى و غلات به وفور خود را تسليم انسان مى كنند، و ديگر موجودات هم چون خورشيد و ماه، و ابر و باران و باد وجودشان را هزينه آدميان مى نمايند، انسان مالدار و كشاورز محصول دار، و دامدار غنى بايد از وضع كريمانه و كار سخاوتمندانه همه موجودات درس گرفته و او هم براى هماهنگ شدن با همه هستى، دست پرداختش را بدون گره زدن به ابرو، و مشتاقانه و عاشقانه باز كند و به هم نوعانش به فرمان خدا رسيدگى نمايد و دل دردمندشان را بى منت شاد كند، و از اين كه توفيق انجام اين فريضه قرآنيه و حكم الهيه را پيدا كرده است. با همه وجود شكر و سپاس به درگاه خدا آورد.
منبع : پایگاه عرفان
