فرازی از مناجات خمس عشرة - ترجمه حضرت استاد حسین انصاریان

به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى اش هميشگى است خدايا اگر پذيرش فرمانت بر من واجب نبود هر آينه پاك نگاه مى داشتمت از اينكه ذكر تو گويم،چه ذكر من تو را به اندازه كاستى من است نه برازنده كمال تو،شأن و اندازه من چقدر مى تواند بالا رود تا ظرف تقديس تو قرار گيرم؟از بزرگ ترين نعمتها بر ما جارى شدن ذكر تو بر زبان ماست،و اجازه ات به ماست كه تو را بخوانيم و تنزيه و تسبيح گوييم،