کمتر مرا صدا کن از سید حبیب حبیب پور

 اصغر به جای گریه ـ  بهر عمو دعا کن          کمتر مرا صدا کن

                                        ــــــــــ

ای غنچة بهاری ـ ای یاس گاهواره   

 برآسما ن رویت ـ  اشکت ستاره

از بهر آب رفته ـ عموی تو دوباره

       تا زنده باز گردد  ای اصغرم دعاکن                                        

                               کمتر مرا صدا کن                              

ای کاشکی علی جان ـ درد تو را دوا بود

بهر لبان خشکت  ـ آبی به خیمه ها بود

ای کاشکی به قلب ـ این کوفیان  وفا بود

       ای کودکم نگاه این سوز و آه ما کن                                         

                      کمتر مرا صدا کن                        

در خیمه های زهرا ـ آبی نمانده دیگر

در سینه های ما نیست ـ جز غصة مکرر

برلب رسیده جانها ـ  بر جان رسیده آذر

          کمتر به شیون خود  غوغا به خیمه هاکن                                     

                         کمتر مرا صدا کن                             

هر سوی  این گلستان ـ گلهای تشنه دارم

مثل عزیز زهرا ـ من از تو شرمسارم

با اشک و گریه هایت ـ غمگین و اشکبارم

           کم گریه کن عزیزم   دل را ز غم رها کن                                     

        کمتر مرا صدا کن                                      

 ای وای بر دل تو ـ سقا اگر نیاید

بر این شب عزیزان ـ نور سحر نیاید

حاجات تشنه کامان ـ این لحظه بر نیاید

       یک لحظه خود نظر بر بابای تشنه ها کن                                

     کمتر مرا صدا کن                                     

کم گریه کن علی جان ـ ای طفل ناز دانه

کمتر بگیر از آب ـ نزد پدر بهانه

شوق پریدنت هست ـ در دل از آشیانه

   تا اشک من ببینی چشمان خسته وا کن                                       

      کمتر مرا صدا کن                        

یکدم بخواب اصغر ـ ای تشنه لا ئی لائی

تو خیمه را عزیزی ـ تو یاس کر بلائی

باب الحوائجی و مشکل تو می گشائی

    حا جات دردمندان امشب بیا روا کن

کمتر مرا صدا کن