در صبح عاشورا، شمر، اصرار داشت كه از پشت خيمه ها بيايد بلكه دست به يك جنايتي بزند، ولي نمي دانست كه امام حسين عليه السّلام بلا دستور داده اند كه خيمه ها را از نزديك يكديگر، به شكل منحني قرار داده و پشت آنها را خندق بكنند و در آن آتش برپا كنند، تا دشمن نتواند حمله كند.وقتي شمر آمد و با اين وضع مواجه شد، ناراحت شده و شروع به فحاشي كرد. يكي از اصحاب عرض كرد: يا اباعبدالله ! اجازه دهيد او را با يك تير، از پاي درآوريم . حضرت فرمودند، نه ! او چنين پنداشت كه حضرت شمر را نمي شناسد و به خبث باطني او متوجه نيست . عرض كرد: من او را مي شناسم كه چه آدم شقي و پستي است . فرمود: من هم مي شناسم ، عرض كرد: پس چرا اجازه نمي دهيد؟! فرمود: من نمي خواهم جنگ را شروع كرده باشم ، تا آنها دست به جنگ و خونريزي نزنند من دست به جنگ و مبارزه نمي زنم و اين اصل قرآني را محترم مي شمارم كه خداوند مي فرمايد: (اَلشَّهْرُ الْحَرامُ بِالشَّهْرِ الْحَرامِ وَالْحُرُماتُ قِصاصُ فَمَنِ اعْتَدي عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدي عَلَيْكُمْ وَاعْلَمُوا اَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقينَ) . :(ماه حرام در برابر ماه حرام ، (اگر دشمنان ، احترام آن را شكستند، و در آن با شما جنگيدند، شما نيز حق داريد مقابله به مثل بكنيد) و تمام حرامها قابل قصاص است و بطور كلّي هر كس به شما تجاوز كرد، همانند آن بر او تعدّي كنيد، و از خدا بپرهيزيد و زياده روي نكنيد و بدانيد خداوند با پرهيزگاران است).
نويسنده: عبدالکريم پاک نيا
جلوه هايي از نور قرآن
منبع : سایت راسخون
